اثربخشی درمان طرحواره درمانی هیجان مدار بر رضایت زناشویی زوجین

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان طرح‏واره‏درمانی هیجان‏مدار بر رضایت زناشویی زوجین مراجعه‏کننده به کلینیک به علت مشکلات زناشویی است. این پژوهش با طرح پژوهشی نیمه‏آزمایشی، در دو گروه آزمایش(12 زوج) و کنترل (12 زوج) که به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند، انجام شد. در دو مرحله رضایت زناشویی انریچ بر روی آن‏ها اجرا شد و از تحلیل کوواریانس چند متغیری جهت تحلیل داده‏ها استفاده شده است. نتایج آزمون اثر هتلینیگ حاکی از تفاوت دو گروه در مولفه‌ها است که گروه آزمایش در مولفه‌های پاسخ قراردادی رضامندی، حل تعارض، گذران اوقات فراغت، روابط جنسی، خانواده و بچه‌ها، برابری جنسیتی و رضایت زناشویی کل، بهبود قابل ملاحظه‌ای نسبت به گروه کنترل داشته‌اند. نتایج تحلیل کواریانس پژوهش نشان داد که طرح‏واره درمانی هیجان‏مدار بر رضایت زناشویی، کیفیت زندگی و سبک‏های مقابله‏ای موثر واقع شده و فرضیات پژوهش اثبات شدند. به کارگیری آن می‏تواند از سوی مراکز خانواده‏درمانی، مشاوران خانواده، سایر ارگان‌ها و سازمان‌های مرتبط در راستای بهبود وضعیت زندگی خانواده‌ها مفید باشد.